اهمیت بازی در دوران کودکی

اهمیت بازی

نویسنده: روح اله حاجی زاده – متخصص روانشناختی کودک

 بازی کردن کودکان چیزی بیشتر از خوش گذرانی است. کار کودک، بازی و وسایل و ابزار کار او، اسباب بازی می‌باشد. کودک در بازی می‌فهمد، کنترل می‌کند و با رنگ و شکل، جنس و اهمیت اشیا آشنا می‌شود و توانایی‌هایش را با دیگران مقایسه می‌کند. بر محیط خود مسلط می‌شود و بدون آنکه ناراحت گردد می‌فهمد که نمی‌تواند خیلی چیزها را تغییر دهد.

بازی کردن راهی برای بیان کردن احساسات کودک است و به او فرصت می‌دهد که هیجانات منفی خود را همچون خشم، ترس و همچنین هیجانات مثبت را مانند محبت و مهربانی نشان می‌دهد.

بازی و تاثیر آن در رشد کودکان

با توجه به اینکه رشد حرکتی و شرکت فعال کودک در بازی های گوناگون حرکتی اساس رشد عاطفی_اجتماعی، روانی_حرکتی و شناختی او را تشکیل می‌دهد، ارتباط و تعامل این جنبه ها به سادگی در رفتار حرکتی کودکان مشاهده می‌شود. نخستین خودشناسی و خودآگاهی کودک در مورد بدن و حرکاتش در بازی نمود پیدا می‌کند.

بنابراین فعالیت‌های حرکتی _ادراکی کودک (خصوصا در دوره پیش از دبستان) پایه و وسیله‌ای برای کشف دنیای پیرامون، برقراری روابط با اشیا و تعاملات عاطفی و هیجانی است. در واقع می‌توان گفت آموزش و تجربه از جمله تعاملات اجتماعی هستند که سبب تسریع رشد همه جانبه ی کودک می‌شوند.